از رئیس جمهور محترم انتظار داریم از سایت های منتقد خویش رفع فیلتر کنند . مثلا از بازتاب امروز - بلا

وقایع تلخی که صبح چهارشنبه در یک دبستان دخترانه رخ داد، به جز واکنش جمعی از اهالی خانه ملت، با رفتار مشابه از سوی مسئولان دولتی مواجه نشد؛ نه رئیس دولت، وزیر آموزش و پرورشش را برکنار کرد و نه آقای وزیر به نشانه عذرخواهی از عملکرد زیرمجموعه اش استعفا داد و این اتفاقی غم انگیز در مملکت است که متاسفانه به واسطه تقارن با زلزله در خراسان کم رنگ انگاشته شد. اما عوارض چنین رویکرد نادیده انگارانه ای در قبال مقصران اصلی و همچنین برخورد با راس سیستم آموزشی کشور چه خواهد بود و آیا تاریخ به سادگی از این کم کاری ها در حق کودکان معصوم عبور خواهد کرد؟

به گزارش سرویس اجتماعی «بازتاب»؛مسئولیت اجتماعی، یک فرهنگ است که همچون دیگر خصلت های فرهنگی طی چند نسل به یک باور عمومی بدل می شود و تغییر این باور نیز در خوشبینانه ترین برآورد، همین میزان زمانبر است. با این اوصاف، ساده انگاری است که تصور کنیم یک باره با تحول سیاسی، مدیران مسئولیت پذیر می شوند و تنها راهکاری که برای توجه بیشتر به مسئولیت اجتماعی تا زمان مبدل شدن به یک باور پیش روست، فشار افکار عمومی بر مسئولان مربوطه است؛ مسئله ای که لازم است درباره اشخاصی چون وزیر آموزش و پرورش دولت دهم مورد توجه قرار گیرد تا حداقل مسئول محترم متوجه وجدان بیدار و پیگیر جامعه باشد.

سالها و پس از وقایع پی در پی سوختن دانش آموزان در مدارس که شاید تلخ ترین شان آتش سوزی شش سال پیش در سروستان فارس بود، یک بار دیگر دانش آموزان در مدرسه کباب شدند و این بار دخترکان روستایی بودند که در پیرانشهر با آتش پیوند خوردند و زندگی بسیاری از جمع 33 نفره شان با آینده ای بس تلخ همراه شد که آنها را در بسیاری از مسائل از جمله مناسبات اجتماعی و تشکیل زندگی دچار مشکل خواهد کرد و یک عمر تلخی ایام، جگر خود و خانواده شان را خون خواهد کرد و شوخی است که تصور کرد با پیشرفته ترین عمل های جراحی پلاستیک نیز، صورت ها حالت نرمال می یابد و به واقع یک عمر صورت های سوخته، زندگی را برای شان سیاه خواهد کرد.

استانداردسازی بخاری های مدارس از و حذف بخاری های غیرگازسوز استاندارد که مجهز و ایمنی لازم را ندارد، جزو بدیهی ترین الزامات است که سال ها پیش وزیر وقت آموزش پرورش نیز درباره آن تذکر داده بود اما از ان بدیهی تر، نصب دستگیره برای در و نصب کپسول اطفای حریق در مدارس است که متاسفانه اگر می بود و نحوه استفاده از آن نیز در برنامه های نمایشی مقابل با زلزله و بلایا در مدارس به دانش آموزان آموزش داده می شد، قطعاً چنین فاجعه ای رخ نمی داد. اما افسوس که وزیر آموزش و پرورش فعلاً دنبال ژست گرفتن از طریق راه اندازی معدود مدارس هوشمند است و فرزندانش در روستا یا شهری کوچک زندگی نمی کنند.

در نهایت شاید دیه کامل یک انسان به خانواده این کودکان پرداخت شده و با اخذ رضایت نامه چون برخی موارد دیگر، صورتِ مسئله پاک شود و افکار عمومی نیز آهسته آهسته این ماجرا را در کنار بیان مطالب معترضه خطاب به وزیر آموزش و پرورش به فراموشی می سپارد، کما اینکه از گاز گرفتگی 11 روز پیش 17 دانش‌آموز شهرستان خوی دیگر خبری شنیده نمی شود و یا در همین چند ماه به جز مورد شدید تصادف اتوبوس راهیان نور، چندین مورد دیگر نیز اتوبوس دانش آموزان با این اتفاق مواجه شده و قربانیانی نیز در پی داشته، اما در نهایت یک یک این حوادث به فراموشی سپرده شده و شاید آب هم در دل حاجی بابایی تکان نخورده، هرچند ممکن است وزیر دستور برخورد با برخی زیرمجموعه هایش را نیز صادر کرده باشد.

با این حال انتظار می رفت وزیری که در سایر حوزه ها نیز قوی عمل نکرده و در ماجرای نحوه توزیع شیر میان دانش آموزان و یا چراغ سبز به مدارس برای دریافت هزینه از خانوارها برای تجهیز مدارس حتی خلاف قانون عمل کرده است، مورد برخورد جدی از سوی تصمیم گران کشور قرار گیرند. هرچند فشار افکارعمومی برای استعفای وزیر آموزش و پرورش به جایی نخواهد رسید و حاجی بابایی نیز که خواب ها در سر دارد، بعید است به واسطه مسئولیت اجتماعی و مسئولیت غیرمستقیمی که در این حوادث به عنوان وزیر برایش قابل تصور است، استعفا دهد و لابی این نماینده سابق مجلس نیز مانع از برکناری اش در صحن علنی خواهد شد.

این شرایط که تغییر مسئول ارشاد نظام آموزشی تقریباً غیرممکن است، یعنی دلبرکان خردسالی که دیروز زیبایی شان و آینده شان را به حرم آتش دادند، نشانی خواهند شد از بی عدالتی در حق شان و بی توجهی به آنچه درباره شان رخ داده است و چه بسا اگر این عده کشته می شدند، زجر کمتری می کشیدند و یک عمر تلخی روزگار را به نظاره نمی نشستند؛ تلخی که هیچ مقام ارشدی اعم از وزیر یا معاونانش بابتش تاوان نداده و احتمالاً نیز نخواهند داد تا این پرسش باقی بماند که چه اتفاقی باید بیفتد یا به عبارت نزدیک تر به واقعه تازه، چه جنایتی خواسته یا ناخواسته در حق کودکان مردم باید رخ دهد، تا یک وزیر آموزش و پرورش استعفاء دهد. و چرا از اروپا و آمریکای جنایتکار که هیچ، از مصر در دست سلفی ها هم در این امور عقب افتاده ایم؟!